Productie van rubber compounds
Het produceren van een rubber compound wordt hoofdzakelijk gedaan door middel van twee soorten mengapparaten. Ten eerste wordt walsen als methode gebruikt om rubber compounds te creëren. Ten tweede zijn interne mixers, ook wel kneders, veel gebruikte mengapparaten. Hier leest u meer over de wijzen waarop rubber compounds samengesteld worden.
Walsen
Het walsen ter productie van een rubber compound is een handmatig proces waarbij vakmanschap een belangrijke rol speelt. Bij walsen wordt een bepaalde hoeveelheid basispolymeer tussen twee walsrollen ingevoerd. Deze rollen draaien tegen elkaar in met verschillende snelheden. Tussen en boven de spleet van de walsrollen bevindt zich een ophoping van materiaal. Het rubber materiaal zal dan als een vel op één walsrol gaan kleven. Vervolgens worden de ingrediënten tussen de walsrollen toegevoegd. Deze mengen zich dan met het reeds aanwezige materiaal. Wanneer de rubber compound voldoende is gemengd wordt het van de wals gehaald.
Interne mixers
Interne mixers hebben een gesloten mengkamer waarin zich twee draaiende rotoren bevinden. Deze kamer wordt gevuld met alle benodigde ingrediënten voor rubber compounds en de rotoren zorgen voor een goede vermenging. Dit proces verloopt sneller dan walsen. Bovendien kan er door middel van een interne mixer een grotere hoeveelheid rubber compounds in één keer geproduceerd worden. Het nadeel van interne mixers is dat er geen kleine hoeveelheden mee geproduceerd kunnen worden. In dat geval is walsen de meest gebruikte methode.
Vulkanisatiemiddelen
Vulkanisatiemiddelen zijn de stoffen die een chemische verbinding tussen de polymeerketens vormen en daarmee het elastische gedrag van de rubber compound bepalen. Zwavel is een veel gebruikt middel. Alleen bij siliconen is zwavel niet toepasbaar; daarbij wordt peroxide gebruikt. Peroxide kan ook een zwavelvulkanisatie vervangen, zodat de eigenschappen van het materiaal wijzigen. Denk bijvoorbeeld aan de temperatuursbestendigheid. EPDM met zwavel is bestand tegen maximaal 120 °C, terwijl EPDM met peroxide bestand is tegen maximaal 150 °C. Afhankelijk van de toepassing en benodigde karakteristieken kunt het juiste vulkanisatiemiddel kiezen. Andere vulkanisatiesystemen zijn Bisfenol A en Triazine. Bisfenol A wordt veel gebruikt bij FKM en Triazine wordt ingezet voor het produceren van speciale rubber compounds, zoals FFKM.
Materialen: welke soorten rubber compounds levert NDS-Seals?
NDS-Seals is gespecialiseerd in verschillende soorten rubber compounds. Elk materiaal heeft weer zijn eigen specifieke toepassing. Veel gebruikte rubber compounds zijn bijvoorbeeld NBR, FKM (Viton®) en EPDM.
Rubber compounds van NDS-Seals
Nieuwsgierig naar de producten van NDS-Seals? Op onze productpagina vindt u een overzicht van al onze rubber afdichtingen.